درآمد میلیاردی دولت افغانستان از تجارت سنگ به جیب طالبان می رود

درآمد میلیاردی دولت افغانستان از تجارت سنگ به جیب طالبان می رود

در ولایت هلمند، ذخایر کلان سنگ مرمر در مناطقی واقع شده اند که از مدت ها پیش بدین سو تحت کنترل طالبان است. حکومت، که خود تا حدود زیادی توانایی استخراج سنگ مرمر را ندارد و قصد دارد صنعت سنگ مرمر را که در مرحله ی ابتدایی است، حفظ کند، اقدام به خرید سنگ از شرکت های خصوصی می کند که این شرکت ها به نوبت خود در بدل حق استخراج به طالبان مالیات هنگفت پرداخت می کنند.

گاردین نوشت: در نتیجه، حکومت سالانه میلیون ها دلار به خزانه های شبه نظامیان اضافه می کند. در سال 2014، یک گروه ناظر سازمان ملل متحد برآورد کرد که حداقل دو سوم 15 میلیون دلار درآمد سالانه سنگ مرمر هلمند به خزانه های طالبان سرازیر شده است.
«عبدالجبار قهرمان» فرستاده رییس جمهور افغانستان به ولایت هلمند، این رقم را بالاتر عنوان کرد. وی به گاردین گفت که طالبان اکنون روزانه 50 هزار تا 60 هزار دلار (سالانه بیش از 18 میلیون دلار) از سنگ مرمر درآمد دارند.
یک مقام حکومتی در ولایت هلمند که با صنعت سنگ مرمر آشنا است و نخواست نامش فاش شود گفت: ما از این قضیه نگران هستیم اما راه دیگری نداریم.
یک کارخانه سنگ مرمر در «لشکرگاه »که توسط ایتالیا ساخته شده است و 55 سال قدمت دارد، در نوع خود در ولایت «هلمند» بی نظیر است. «محمد لعل کارگر» مدیر این کارخانه که از دهه 1970 بدین سو اینجا کار کرده است، گفت که کار و بارش بهتر از این نبوده است.
در ادامه این گزارش آمده است: افغانستانی ها اخیرا به سنگ مرمر علاقه پیدا کرده اند و باوجود اینکه که تقاضا رو به افزایش است، کل درآمد ماهانه این کارخانه 8 تا 9 هزار یورو است.
این بخشی از درآمد طالبان است و کمی کمتر از حدود 500 میلیون دلار پتانسیل کل صادرات افغانستان که اداره توسعه ایالات متحده برآورده کرده است. با توجه به آمار سازمان ملل متحد، ارزش ذخایر سنگ مرمر افغانستان بین 100 میلیارد تا 140 میلیارد یورو است.
49 درصد سهم کارخانه لشکرگاه متعلق به حکومت است و 51 درصد آن متعلق به یک شرکت خصوصی است. کارگر گفت از آن جایی که فروش سنگ مرمر به حکومت را نمی پذیرد، این کارخانه سنگ مرمر را از پیمانکاران شخصی می خرد که سنگ را استخراج می کند و به لشکرگاه انتقال می دهد.
گاردین در بخش دیگری از گزارش خود ادعا کرده است:حکومت و طالبان، هر 2 از قراردادی ها به خاطر حق استخراج پول می گیرند، چون هر 2 مناطق جنوبی که معادن در آن جا واقع شده اند را قلمرو خودشان می خوانند.
علاوه بر آن، بنا به ادعای یک منبع سرشناس در این صنعت، طالبان از هر ماشین بین 300 تا 500 دلار در هر تن سنگ مرمر، نظر به کیفیت سنگ ها، مالیات می گیرد.
«مسافر قوقندی» سخنگوی وزارت تجارت و صنایع، وزارتی که سهم حکومت در کارخانه هلمند را اداره می کند، پرداخت رشوه توسط شرکت های خصوصی به طالبان را تکذیب کرد.
وی با اشاره به اینکه هیچ فردی در مورد پرداخت رشوه به طالبان شکایت نکرده، گفت: هیچ سنگ مرمری به شکل غیرقانونی به پاکستان قاچاق نشده است.
اما «وحیدالله غازی خیل» سخنگوی پیشین این وزارت تایید کرد که حکومت با شرکت های خصوصی که به طالبان پول پرداخته و سنگ مرمر را به پاکستان قاچاق کرده اند، کار کرده است.
غازی خیل گفت: «شرکت های خصوصی به خاطر منفعت خودشان به طالبان رشوه می دهند و حکومت هیچ کاری انجام داده نمی تواند». وی گفت هیچ کسی دقیقا نمی داند که طالبان از این طریق چقدر پول به جیب زده اند.
وقتی از این مقام ولایت هلمند پرسیده که آیا حکومت باید کلا خرید سنگ را متوقف سازد، وی گفت: حکومت جدا این موضوع را در نظر گرفته است. اما اگر نخرد دیگران خواهد خرید و آنگاه سنگ مرمر همه به پاکستان خواهد رفت.
گاردین نوشت: افغانستان در سال 2014 قانون جدید معادن را تصویب کرد. این قانون، هرچند بهبود در وضعیت را نشان می دهد، اما بنا به گفته های «گلوبل ویتنس» یک نهاد ناظر فساد، فاقد ماده ای است که مانع منفعت جویی غیرقانونی گروه های مسلح، شبه نظامیان و اعضای ارتش ملی از معادن شود».
«استیفن کارتر» رییس این گروه در افغانستان، گفت: سنگ مرمر تنها بخشی از یک پیوند گسترده تر میان مواد استخراجی، فساد و گروه های مسلح است.
وی افزود: منابعی از این قبیل باید برای تامین مالی توسعه و افزایش استقلال افغانستان از کمک ها استفاده شود. در عوض، این منابع افغانستان را در معرض خطر واقعی جنگ مزمن و منابع محور قرار می دهد.
سازمان ملل متحد بین 25 تا 30 مورد استخراج غیرقانونی را در ولایت هلمند شناسایی کرده است؛ جایی که از آن،حداقل 80 درصد سنگ مرمر ناپدید شده و به پاکستان انتقال داده می شود.
کارگر گفت: آن ها روی سنگ مرمر مهر خودشان را می زنند و آن را سنگ مرمر پاکستانی می گویند.
بخشی از آن دوباره از افغانستان سر در می آورد. به دلیل ناامنی در جاده ها، اغلب وارد کردن سنگ مرمر از پاکستان به کابل با توجه به انتقال آن از ولایت هایی چون هلمند و بدخشان، آسان تر است.
به گفته اداره ی حمایت از سرمایه گذاری افغانستان (آیسا)، بیش از 80 درصد سنگ مرمر بازارهای افغانستان از پاکستان وارد می شود.
گاردین نوشت: سنگ مرمر از همان مسیری قاچاق می شود که برای قاچاق اسلحه و مواد مخدر نیز استفاده می شود. سنگ مرمر از معادن در مناطق متروک «خانشین» و «دیشو»، از طریق بادامچار انتقال داده می شود.
پناهگاه قاچاقچیان که ناتو آن را منطقه فرماندهی و کنترل طالبان خوانده و در آن ذخایر مهمات، کارخانه های ساخت بمب و اردوگاه های جنگجویان خارجی وجود دارد؛ این مسیر قاچاق ستون فقرات شورشگری است که حکومت و حامیان بین المللی آن هرگز آن را نه شکسته است.
ائتلاف به رهبری امریکا، به مدت 14 سال، بیش از هر ولایت دیگر افغانستان در ولایت هلمند قربانی داد و پول هزینه کرد.
اما ژنرال «چارلز کلیولند» سخنگوی ائتلاف در افغانستان، پذیرفت که تصفیه مناطق روستایی جنوبی اولویت اول نبوده است. وی گفت: تمرکز روی مراکز پرجمعیت بود.
کلیولند افزود: ما دوست داشتیم و هنوز هم دوست داریم برای تامین امنیت مرزها هرکاری که می توانیم انجام بدهیم. اما حقیقت این است که تلاش برای تامین امنیت مرزها از تمام مسیرهای قاچاق احتمالا یک تلاش بیهوده است.
وی گفت که قطع مسیرهای تدارکات طالبان نیازمند همکاری همسایه های افغانستان است. امنیت مرزها از یک طرف مرز تامین نمی شود. حکومت افغانستان به تنهایی این کار را نخواهد توانست.